Sznaucer olbrzym

Podstawowe informacje i historia: 

Należy do II grupy rasy psów Pinczery i sznaucery. Typ dogowaty. Zaliczany do kategorii psów obronnych. Według klasyfikacji amerykańskiej należy do grupy psów pracujących. Za oficjalną datę powstania rasy uznaje się rok 1910. Przodkiem sznaucera olbrzyma prawdopodobnie była stara górno-bawarska odmiana psa wiejskiego, psy te stróżowały  oraz zaganiały zwierzynę gospodarczą. Rasę tę przed II wojną światową rozwinął Calaminus, nie ujawnił on z jakimi osobnikami krzyżował psy hodowlane. Pewne jest to, że aby uzyskać odpowiednią posturę i maść psa trzeba użyć czarnego doga niemieckiego. Interesującą choć nie wiadomo czy prawdziwą informacją jest to, że do krzyżówki wykorzystane były pudle duże. 

Temperament:

Rasa psów charakteryzuje się siłą i żywym usposobieniem. Główne cechy to odwaga,spokój i wierność wobec swojego pana. Sznaucer olbrzym ma bardzo dobrze rozwinięte narządy zmysłów. Psy te są wytrwałe, inteligentne, niezależne oraz odporne na zmiany pogody co czyni je świetnymi psami służbowymi, nadającymi się do ciężkiej i wytrzymałej pracy.

Budowa: 

• głowa: oglądana ze wszystkich stron powinna być prostokątna, długa, szlachetna w wyrazie
• oczy: ciemnej barwy, owalne
• uszy: wysoko osadzone, w kształcie litery "V", załamane
• tułów: zwarty, klatka piersiowa umiarkowanie szeroka, owalna w przekroju. Kłąb mocny, wyraźnie zaznaczony, powinien łagodnie przechodzić w płynną i prostą linię grzbietu. Front z wyraźnie zaznaczonym przedpiersiem
• ogon: osadzony wysoko  

Szata i umaszczenie: 

 Okrywa włosowa szorstka, twarda, gęsta. Składa się z gęstego podszerstka i włosa okrywowego. Cechami charakterystycznymi są broda na kufie i krzaczaste brwi. Najczęściej spotykane umaszczenie to czarne w całości, rzadziej spotykane są osobniki o umaszczeniu pieprz i sól.
W utrzymaniu sznaucer olbrzym potrzebuje systematycznego trymowania sierści.
 

 

 Informacje: wiedza własna, Wikipedia

 Zdjęcia: Google grafika